ربیعی:سفره بازنشستگان کوچک نمی شود

علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفت وگوی با ویژه نامه نوروزی روزنامه ایران، از حمایت دولت از بازنشستگان و سالمندان سخن گفت و تاکید کرد که لازم است برای نیل به این هدف از ظرفیتهای بالای اخلاقی و دینی جامعه هم کمک گرفت.

در این رسانه آمده است: وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دو سال و نیم است سکان امور وزارتخانه ای را به دست گرفته که با توجه به گستردگی جمعیت و تنوع وظایف و مأموریت ها، گروه های مختلفی از قشرهای جامعه اعم از کارگران، کارفرمایان، معلولان، زنان سرپرست خانوار وبازنشستگان تحت پوشش آن وزارتخانه هستند.

براساس داده های آماری، جمعیت بازنشستگان کشور(تأمین اجتماعی، کشوری، فولاد و روستاییان) در سال جاری حدود 5 میلیون نفر هستند، افرادی که بسیاری از آنها بعد از30 سال کار و تلاش و خدمت به کشور انتظار دارند در دوران بازنشستگی از آسایش و رفاه نسبی برخوردار باشند. این مهم زمانی اتفاق می افتد که آنان کمتر نگران حقوق و مزایای متناسب با تورم جامعه باشند و بتوانند باقی عمرشان را بدون دغدغه به راحتی سپری کنند.

بسیاری از بازنشستگان به دلیل همخوانی نداشتن میزان حقوق دریافتی و مخارج زندگی ناگزیرند با چشم پوشی از زمان استراحت خود به دنبال شغل دیگری باشند تا بتوانند حداقل بخشی از هزینه های زندگی را تأمین کنند. وزیر تعاون در گفت و گو با روزنامه ایران نوید می دهد به منظور افزایش قدرت خرید، بهبود معیشت بازنشستگان و اجرای عدالت مزدی از سال آینده طرح افزایش پلکانی حقوق برای آنان اجرا شود. به همین بهانه با دکتر علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره مسائل و مشکلات بازنشستگان به بحث و گفت و گو پرداختیم.

آقای وزیر! قبل از اینکه بخواهیم مسائل و مشکلات بازنشستگان و سالمندان را بررسی کنیم لطفاً برداشت و تلقی خودتان را از پدیده سالمندی و دوران بازنشستگی بفرمایید؟

امروزه با توجه به تغییر و تحولات اجتماعی و تغییر ساختار جمعیتی با رشد پدیده سالمندی در کشور مواجهیم به طوری که اگر برای این دوره برنامه ریزی هدفمند متناسب با نیازهای این قشر صورت نگیرد جامعه در آینده با بحران سالمندی روبه رو خواهد شد.

به عبارتی این دوره که می تواند به عنوان یک فرصت تلقی شود تبدیل به تهدید می شود. به هرحال یکی از وظایف انسانی افرادجامعه، کمک به بهبود و شیوه زندگی کسانی است که از ضعف یکی از حواس خود رنج می برند که می تواند از طریق تنظیم صحیح ساختارهای فرهنگی، اخلاقی و سبک زندگی صورت گیرد تا چنین افرادی نیز بتوانند زندگی اجتماعی آسوده تر و روان تری را تجربه کنند.

در حال حاضر شاخص هایی که بر اساس آنها توسعه یافتگی یک جامعه در جوامع بین المللی سنجیده می شود عبارت است از میزان توجه آن جامعه به سه گروه زنان، سالمندان و کودکان. در همین راستا باید ساختارهای رفاهی، فرهنگی و اجتماعی خود را در قبال این افراد تغییر بدهیم.

متأسفانه نگاه به سالمندی و نگاه به افرادی که نیاز به توجه بیشتری دارند در حال حاضر در جامعه کم شده است. چندی پیش سازمان بهزیستی گزارشی مبنی بر رها شدگی سالمندان ارائه داده بود؛ در چنین شرایطی باید اخلاق و فرهنگ را در جامعه ترویج و مدارا و مراقبت از این قشر را در کشور نهادینه کنیم؛ لذا نباید زیست سالمند در کنار نسل های بعدی را در کشور از دست بدهیم. هر چند هنوز ایران از لحاظ جمعیتی به پیری نرسیده است اما درسال 1404 بیش از 10 درصد جامعه سالمند و در 1430 نیز بیش از 25 درصد کشور را سالمندان تشکیل خواهند داد.

باید بتوانیم سالمندی را در کشور تبدیل به فرصت ملی کنیم و سند سالمندی را تصویب کنیم تا زندگی این قشر راحت تر شود زیرا وظیفه دولت همین است که بتواند قدری زندگی مردم را راحت تر کند. در خصوص بازنشستگی نیز باید بگویم که بر اساس پژوهش ها و تحقیقات صورت گرفته بازنشستگی پایانی بر زندگی کاری و فعالیت فردی نیست بلکه تبلور یک عمر تجربه و فصل جدیدی از زندگی و نقش آفرینی در اجتماع است.

بازنشستگی یک ارزش است و اگر جامعه ای در رابطه با مسائل و مشکلات بازنشستگی خود بی توجه باشد در واقع بدین معناست که به آینده خود بی اعتناست زیرا بازنشستگان آینه تمام نمای شاغلانند. بنابراین یک جامعه متناسب برای تمامی سنین جامعه ای است که سالمندان و بازنشستگان را به عنوان افراد از کار افتاده و مستمری بگیر به حساب نیاورد، بلکه آنها را عامل توسعه و افراد ذینفع از توسعه بداند چنین جامعه ای باید به رهبری و نقش های مشاوره و رهنمود دهنده بازنشستگان در هر نقطه از جهان ارج بگذارد.

در کشور ما نیز بیش از 5 میلیون بازنشسته تحت پوشش صندوق های بازنشستگی هستند که گنجینه ای از تجربه و دانش و اطلاعات هستند. باید از تجارب و ظرفیت های بالقوه این قشر فرهیخته در قالب «ان اجی او ها» و تشکل های بازنشستگی در کار خیر جمعی، مشاوره به بخش های اقتصادی و حمایت های اجتماعی استفاده کرد. اعتقادم این است که باید رویکرد صندوق بازنشستگی تغییر کند و به سمتی برویم که به خواسته های غیر مادی بازنشستگان از جمله تکریم و ارتقای منزلت اجتماعی، حضورپررنگ آنان در فعالیت های فرهنگی، اجتماعی توجه بیشتری بکنیم چرا که پول همه مشکلات بازنشستگان را حل نمی کند؛ بلکه انتظار دارند به نیازهای فرهنگی و عاطفی آنها هم توجه بشود.
به مسأله تکریم و ارتقای منزلت اجتماعی بازنشستگان اشاره کردید اما متأسفانه در سال های اخیر شاهدیم که در بخش هایی از جامعه آن گونه که باید به کرامت و جایگاه بازنشستگان توجه نمی شود. حتی در سازمان یا دستگاهی که سال ها خدمت کرده اند با آنها بد رفتاری می شود و حرمت و احترام شان را نگه نمی دارند؟
این مسأله به نظر می رسد متأثر از برخی عوامل فرهنگی و اجتماعی است که باید از طریق فرهنگ سازی این معضل اجتماعی را اصلاح کرد متأسفانه به دلیل کم رنگ شدن برخی ارزش ها و نزول اخلاقیات شاهد چنین رفتارهایی هستیم که با فرهنگ ایرانی و اسلامی ما سنخیت ندارد. درجامعه همیشه یک فرآیند گذار سنی رخ می دهد که تکریم درتمام مراحل آن حائز اهمیت است.
همین طور که دردیدگاه های دینی ما، هرجایی که آیه های قرآن برنمازخواندن تأکید کرده است، بدون فاصله بررسیدگی به پدرمادر اشاره و تأکید می کند که این موضوع بسیار مهم و قابل اندیشیدن است. حتی در آموزه های دینی و گفته های رسول اکرم(ص) به کرار بر تکریم بزرگان تأکید شده است در این زمینه نگاه جامعه شناسانه نشان می دهد جامعه ای خوشبخت، پویا و دارای رشد است که در آن بزرگان ارج و قرب داشته باشند.

بنابراین بازنشستگان باید به عنوان پناهندگان اجتماعی خانواده و فامیل تبدیل شوند. این افراد سرد و گرم روزگار را چشیده اند و سرشار از دانش هستند و باید از تجربیات آنان در جهت حل مشکلات استفاده کرد وبا چنین نگاهی است که به منزلت می رسیم.

معتقدم جامعه ایران باید اخلاق چگونگی زیست با سالمند را بیاموزد و در این زمینه باید بیشتر کار کنیم و اگر در جامعه خدمت کسانی را که به ما خدمت کرده اند پاس نداریم ، هیچگاه رنگ خوشبختی را نخواهیم دید ، جامعه ای که در آن از بزرگان پاسداری نشود و بدون در نظر گرفتن تلاش های افراد سازنده آن را حذف کند سعادتمند نخواهد شد.

بعضی ها به دنبال آن هستند که نام بسیاری از بزرگان را حذف کرده و حتی حاضر به دیده شدن آنها نیز نیستند ولی باید بدانیم این افراد هیچ گاه رنگ خوشبختی را نخواهند دید و باید از هر کسی که دردی را در جامعه کم می کند پاسداری کنیم.

باور دارم ارج نهادن به بازنشستگان در جامعه بر نسل جوان نیز اثر مثبت می گذارد و به آنان چنین امیدواری می دهد که با بازنشسته شدن از گردونه فعالیت های اجتماعی خارج نمی شوند لذا باید در تمامی سازمان ها و دستگاه های دولتی و خصوصی احترام در خور شان و منزلت آنان مراعات شود وبا سرعت بیشتری به کارهای شان رسیدگی شود.

آقای دکتر دوران بازنشستگی دوران پرهزینه ای است. خیلی از بازنشستگان بویژه فرهنگیان بعد از30 سال کار و تلاش و خدمت به کشور انتظار دارند در ایام بازنشستگی از آسایش و رفاه نسبی و حقوق مکفی برخوردار باشند اما وقتی پای درددل های آنها می نشینیم وضعیت کاملاً برعکس است. آنها معتقدند تورم، افزایش شهریه دانشگاه ها وبالا بودن خرج زندگی فقط برای شاغلین نیست بلکه بازنشستگان را هم در برمی گیرد حتی تأکید می کنند که هزینه های دیگری از قبیل دارو، درمان و تأمین جهیزیه و خرج نوه و نتیجه چنان سنگین است که این حقوق کفاف آنها را نمی دهد. شما قبول دارید که با حقوق های فعلی به سختی می توان زندگی را اداره کرد؟

این واقعیتی است که جامعه بازنشستگی ما امروز با آن مواجه است و نمی توان کتمان کرد. البته ریشه این مشکلات مالی به گذشته بر می گردد و بیشتر به خاطر ساختار صندوق های بازنشستگی است که می بایست در طول این سال ها به لحاظ پارامتریک اصلاح می شد. به همین دلیل یکی از مهم ترین مشکلات و مطالبات بازنشستگان پایین بودن حقوق آنها نسبت به سطح هزینه های زندگی است که این مسأله جزو چالش های پیش روی صندوق های بازنشستگی است وما تلاش داریم با مطالعات علمی و تدوین راهکارهایی این مسأله را در جهت بهبود و ارتقای معیشت بازنشستگان ساماندهی کنیم چرا که امروز اقتدار مالی نقش مؤثری در ایجاد آرامش و ثبات خانواده بازنشستگان دارد و در صورت ضعف بنیه مالی متأسفانه عواقب سوئی افراد خانواده را تهدید می کند.

از طرفی خانواده بازنشستگان در مقایسه با خانواده شاغلان دارای هزینه های بیشتری هستند، آنها در شرایطی قرار دارند که فرزندان در حال تحصیل یا در موقعیت ازدواج دارند و برخی از آنها دارای عروس و داماد یا نوه و نتیجه هستند که مخارج زندگی شان خیلی بیشتر از یک خانواده معمولی است لذا اداره چنین زندگی در شرایط کنونی، آن هم با حقوق زیر یک میلیون تومان بسیار دشوار است بنابراین اعلام می کنم که از همه بازنشستگان خجالت می کشم چرا که واقعاً گذران زندگی بسیار سخت است و این حقوق ها کفاف نمی دهد.

نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم این است خیلی از بازنشستگان در دوران بازنشستگی به دلیل کهولت سن و وضعیت جسمانی توانایی انجام کار دیگری را ندارند به همین دلیل نیازمند برخورداری از رفاه و استراحت و بهره مندی ازامکانات رفاهی و حمایتی هستند. لذا یکی از اولویت های دولت تدبیر و امید پس از شروع به کار این بوده که بازنشستگان زندگی آرام و بی دغدغه ای داشته باشند. این شعار نیست بلکه از روز اول کار این دولت به طور جدی این مسأله را پیگیری کرده ام. خوشبختانه با وجود مشکلات مالی و تحریم ها برای بهبود وضعیت معیشتی آنان در طی سه سال اخیر 65 درصد به حقوق بازنشستگان اضافه شده است هر چند که می دانیم این افزایش هم کفاف سختی زندگی آنها را نمی دهد.

شما به ترمیم و ساماندهی حقوق بازنشستگان در سال آینده اشاره کردید اما بازنشستگان معتقدند مسئولان تنها قول رسیدگی به مشکلات را می دهند و معضلات آنها همچنان به قوت خود باقی است، بدون آنکه اقدامی جدی در جهت رفع آن صورت گیرد. برنامه های دولت یازدهم درباره بازنشستگان و کاهش دغدغه های مالی واقتصادی آنان چیست؟

در سال های اخیر تورم فاصله زیادی با دستمزد ایجاد کرده وتأثیر منفی بر معیشت بازنشستگان گذاشته است. خوشبختانه با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید جلوی بسیاری از اشتباهاتی که در گذشته کشور را به سوی مسائلی همچون تحریم کشیده بود گرفته شد. در این دولت گام های بلندی برای ارتقای سطح زندگی و معیشت بازنشستگان برداشته شده است حتی رئیس دولت یازدهم تأکید کرده اند در طول اجرای برنامه ششم باید عقب افتادگی دستمزدها جبران شود و دولت تدبیر و امید درصدد است که وضعیت صندوق بازنشستگی را بهتر کند.

این را هم باید اضافه کنم که اگر در یک سال و نیم باقیمانده دولت موفق شود از یک سو نرخ تورم را یک رقمی کند و از سوی دیگر حقوق شاغلان و بازنشستگان مثل دو سال پیش بالاتر از نرخ تورم باشد، مطمئناً شاهد بهبود محسوس و ملموس در زندگی افراد جامعه بویژه بازنشستگان خواهیم بود.

یکی از اقداماتی که سال آینده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای بهبود و ارتقای معیشت بازنشستگان انجام خواهد داد اجرای طرح افزایش پلکانی حقوق بازنشستگان است که این طرح هم اکنون در دست بررسی است.

همچنین با توجه به رشد جمعیت کشور در مقطع زمانی خاص طی دو دهه آینده با انباشتگی جمعیت در سنین بازنشستگی مواجه می شویم. بنابراین باید توجه داشته باشیم که این موضوع در آینده ممکن است سبک زندگی را نیز تغییر دهد. لذا در گام نخست مراکز مطالعات بازنشستگی را فعال کرده ایم تا تجارب بین المللی را نیز در این زمینه بررسی کنند و اقدامات لازم را برای آماده سازی ورود کشور به این دوران فراهم کنند. تفاوت دولت یازدهم با دولت های دیگر آن است که این دولت بر اساس استراتژی رفاهی حرکت می کند که بخشی از این رفاه ایجاد تحول در ارائه خدمات بهتر به بازنشستگان است.

تأسیس خانه های امید با هدف غنی سازی اوقات فراغت، ساخت مسکن اجتماعی برای بازنشستگانی که مسکن ندارند، برگزاری سفرهای سیاحتی و زیارتی برای بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی، ارائه تسهیلات بانکی در قالب پرداخت وام کم بهره به بازنشستگان و اختصاص کارا کارت تا سقف 6 میلیون تومان به منظور تأمین نیازمندی های بازنشستگان از جمله کارهایی است که در دو سال اخیر انجام شده است.

یکی از مطالباتی که بازنشستگان تأمین اجتماعی سال هاست پیگیری می کنند بحث همسان سازی حقوق شان است. شما می دانید که بازنشستگان درحال حاضر از مشکلات اقتصادی بسیاری رنج می برند و نزدیک به 60 درصد از آنها حداقل حقوق را می گیرند. مسئولان تأمین اجتماعی عنوان می کنند که دولت بدهی خود را پرداخت نمی کند و ما نیز نمی توانیم آن را اجرایی کنیم. آیا دولت قصد ندارد یکبار برای همیشه این مشکل بازنشستگان را حل کند؟

من هم قبول دارم هزینه های جانبی زندگی بالاست وبازنشستگان مجبورند با این حقوق های کم وبا داشتن فرزندان و عروس و داماد هزینه های جانبی زندگی را تأمین کنند. همچنین می دانم هزینه تحصیل دانشگاه بچه ها و هزار خرج و برج دیگر هم برعهده آنهاست. خجالت می کشیم که نمی توانیم همه مشکلات آنها را حل کنیم ما دراین دولت سعی می کنیم دروغ نگوییم، کار غیرکارشناسی انجام ندهیم و وعده هایی که کشور را دچار آسیب می کند، ندهیم.

در خصوص همسان سازی حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران هم نیازمند انجام مراحل قانونی و تصویب دولت و مجلس و مهم تر از آن تأمین بار مالی است. زیرا زمانی که همسان سازی در دولت قبل اجرا شد تمهید قانونی درستی نداشت و بیشتر کار تبلیغاتی بود و متأسفانه به دلیل بارمالی این طرح آن طور که باید بدرستی اجرا نشد.

هرچند در سال88 بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی، دولت برای اجرای همسان سازی 2500 میلیارد تومان متعهد شد که به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند، اما فقط 900 میلیارد تومان در قالب شرکت ها وصول شد و مابقی بودجه پرداخت نشد با وجود این از همان سال، سازمان تأمین اجتماعی همسان سازی حقوق مستمری بگیران را اجرا کرد و تاکنون برای این کار 7هزار میلیارد تومان هزینه کرده است. روی هم رفته قصد داریم همسان سازی حقوق بازنشستگان را در برنامه ششم توسعه بگنجانیم و سعی داریم پایه های قانونی آن را محکم کنیم و همسان سازی را در سال های آتی به اجرا دربیاوریم.

نمی توان بار مالی این طرح را از محل بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی تأمین کرد. در حال حاضر دولت 90 هزار میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی بدهکار است اما تاکنون امکان پرداخت این بدهی را نداشته است البته این به معنای اجرا نکردن قانون توسط دولت نیست. چرا که این حجم بدهی مربوط به دولت های قبل بوده و به دولت یازدهم منتقل شده است اما بالاخره دولت باید با زمان بندی مشخص بدهی خود را به این سازمان پرداخت کند چون تأمین اجتماعی با کمبود منابع مالی و کسری نقدینگی مواجه است اگر فکر اساسی برای پرداخت بدهی های سالانه به تأمین اجتماعی نشود همچنان به مشکلات این سازمان افزوده خواهد شد. آیا طرح و برنامه ای برای حل این معضل دارید؟

بدهی دولت به تأمین اجتماعی هم از آن بحث هایی است که از گذشته باقی مانده مثلاً اجرای برخی برنامه های پوپولیستی در گذشته و بدون آنکه بار مالی آن برای سازمان تأمین اجتماعی تأمین شود حجم بدهی دولت به این سازمان را ظرف هشت سال چیزی نزدیک به 60 تا 70 هزار میلیارد تومان افزایش داد. این ها انباشته شده و هم اکنون دولت را باچالش جدی مواجه کرده است اما با تمام این اوصاف و مشکلات و محدودیت های مالی که گریبانگیر دولت است به هیچ وجه حاضر نیستیم صورت مسأله را پاک کنیم. بلکه تلاش داریم از طریق تعامل، خرد جمعی و با همکاری شرکای اجتماعی راهکاری برای کاهش این بدهی ها اتخاذ کنیم. ضمن اینکه نباید فراموش کرد علی رغم تنگناهای مالی افزایش 25 درصدی مستمری بازنشستگان و پرداخت بدون تأخیر مستمری آنها در 2 سال گذشته انجام شد. همچنین در 10 سال گذشته، تعداد مستمری بگیران دو برابر شده و این افزایش غیر متعارف ناشی از مصوبات هشت سال گذشته است که برای اقشار مختلفی مستمری برقرار شد. خب با این حجم تعهد، بدهی های دولت هم اضافه شده است اما در همین راستا در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کمیته ای تشکیل شده تا راهکاری برای بازگرداندن این بدهی به تأمین اجتماعی اتخاذ شود.

بنابراین می توان گفت که اراده و عزم این دولت بر آن است که بتدریج این بدهی را پرداخت و صفر کند. حتی در این زمینه در هیأت امنای تأمین اجتماعی راه های مختلفی برای پرداخت بدهی دولت تدوین وبه دولت پیشنهاد شده است. حتی برای بررسی پیشنهادات هیأت امنا با حضور هیأت مدیره سازمان و دولت کارگروه ویژه ای تشکیل شده است.

البته در بودجه سال جاری 14 هزار میلیارد تومان برای این سازمان در نظر گرفته شد به هر حال ما متعهد هستیم که منافع کارگران و بازنشستگان را محافظت کنیم و تلاش داریم برای حل مشکلات این چنینی با همکاری مشترک عقب ماندگی های مالی این سازمان را جبران کنیم.

اجازه بدهید حالا که مشکلات صندوق ها مطرح شد به تأخیر در پرداخت معوقات مزدی بازنشستگان صندوق فولاد هم اشاره کنیم شما می دانید که بیش از 100 هزار بازنشسته در فولاد با تأخیر در حقوق شان مواجه هستند بیشتر آنها پس از سال ها خدمت در مشاغل سخت دچار ناتوانی و بیماری های مختلف هستند و عدم پرداخت معوقات مزدی و کمبود نقدینگی صندوق، مشکلات این بازنشستگان را دو چندان کرده است. برای حل این مشکل تاکنون چه اقداماتی انجام شده است؟
این هم از آن دسته معضلات و چالش هایی است که از دولت قبل به این دولت ارث رسیده است متأسفانه با واگذاری های غلطی که در گذشته صورت گرفته بازیافت سرمایه در این بخش اندک است و ما برای تأمین منابع لازم با مشکل جدی روبه رو هستیم. بازنشستگان فولاد بهتراز همه می دانند که صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد را در چه شرایطی تحویل گرفتم. صندوقی که تشکیل آن نتیجه تصمیمی غیرکارشناسانه، بدون برنامه و محاسبات متداول بوده و عجولانه به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی الحاق شد. نتیجه چنین فرایندی جز مشکلات عدیده برای بازنشستگان این صندوق نبوده و نیست. اما بنا بر وظیفه قانونی و تعهد اجتماعی خود در قبال کارگران، مسئولیت این صندوق را که پرداخت حقوق بازنشستگان آن بود را بر عهده گرفتم و طی این مدت هم درحد توان تلاش کردم تا ضمن اصلاح ساختار صندوق، حقوق آنها را پرداخت کنم. من رنج زندگی بازنشستگان و هزینه های گزافی که دامنگیر آنان است را می فهمم، کاملاً به دشواری زندگی کارگر این حوزه که با رنج ومشکلات جسمی ناشی از کار سخت معدن، بازنشسته شده آگاهم. با این همه، به خاطر تأخیر ایجاد شده در دریافت حق و حقوق شان عذرخواهی می کنم امیدوارم سال آینده مشکلات معیشتی این عزیزان هم همانند دیگر بازنشستگان حل شود.

آقای دکتر، دوران بازنشستگی با هزار مشکل و بیماری توأم است و یکی از نیازمندیهای بازنشستگان بعد از اشتغال، برخورداری از خدمات درمانی مطلوب است بیشتر آنان انتظار دارند با توجه به وضعیت جسمانی شان و کهولت سن شرایطی فراهم گردد تا در زمان مراجعه به مراکز درمانی و بیمارستانها روند طولانی مراحل اداری و پرداخت هزینه های سنگین خدمات پزشکی کاهش پیدا کند، درخواست دیگر آنها این است که بیمه ها هزینه های ویزیت، دارو و دندانپزشکی را هم بپردازند اما این گونه نیست شما برای پاسخ به این مطالبه چه برنامه ای دارید؟

درباره درمان و بیمه تکمیلی بازنشستگان باید بگویم که بیمه های تکمیلی همه دچار نارسایی هستند، البته همکاران من در بیمه ها سعی می کنند تا با اعتبار و پولی که دارند خدمات بهتری به بازنشستگان ارائه دهند حتی در این زمینه می توانم بگویم که سال گذشته با تصویب هیأت امنای سازمان تأمین اجتماعی 20 درصد هزینه بیمه تکمیلی درمان بازنشستگان و مستمری بگیران، توسط سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شد این را هم اضافه کنم که با توجه به هزینه های سنگین خدمات پزشکی همه صندوق های بازنشستگی تلاش دارند با برنامه ریزی و تدوین برنامه های مناسب و تخصیص اعتبارات لازم سهم بیمار از هزینه های درمان را به 30 درصد برسانند. اما مسأله ای که بیشتر بازنشستگان مطرح می کنند آن است که درصد بالایی از حقوق شان صرف درمان و هزینه های دارویی می شود و تا سرماه برای گذران زندگی مشکل دارند به همین دلیل ما هم تلاش داریم بخش اعظمی از هزینه های درمانی آنان از طریق بیمه های تکمیلی پرداخت شود و هم اکنون بیش از 7 میلیون بازنشسته و مستمری بگیر و خانواده آنان تحت پوشش بیمه تکمیلی درمان آتیه سازان حافظ هستند البته لازم است سازمان های بیمه گر شرایطی را فراهم کنند تا برخی از بازنشستگان و مستمری بگیران به دلیل سن و سال شان که نیازمند مراقبت های بهداشتی هستند، بتوانند به خدمات درمانی و بیمارستانی دسترسی آسانی داشته باشند.

خوشبختانه با اجرای طرح تحول سلامت، پرداخت از جیب مردم کاهش چمشگیری داشته ومردم دیگر دغدغه و مشکلاتی که در گذشته برای تهیه دارو یا مداوی بیمارشان داشتند ندارند.

اخیراً رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اعلام کرده است که سال آینده بازنشستگانی که حقوقشان از 750 هزار تومان تا 5/1 میلیون تومان است افزایش قابل توجهی خواهد یافت و حداقل حقوق به 1 میلیون تومان برای بازنشستگان خواهد رسید به نظر شما با این میزان افزایش مشکلات معیشتی آنان کاهش پیدا خواهد کرد؟

ببینید شماری از بازنشستگان وضعیت معیشتی مناسبی ندارند و تناسبی بین هزینه های زندگی و حقوق دریافتی آنان نیست دلیل این وضعیت هم افزایش اندک و کمتر از تورم حقوق بازنشستگان در سنوات قبل است خیلی ازاین افراد بعد از 30 سال خدمت و کار و تلاش می خواهند با کرامت و آبرومندانه زندگی کنند بنابراین منتظر تصمیم دولت هستند پس وظیفه ماست که در حد توان و وسع مالی در جهت ایجاد آرامش و رفاه، سبد معیشتی آنان را بهبود ببخشیم و سفره شان را پربار تر کنیم چرا که تعداد زیادی از بازنشستگان کشوری حداقل حقوق را می گیرند و این رقم دریافتی بسیار ناچیز است و کفاف زندگی آنها را نمی دهد لذا برای جبران این نابرابری دولت موافقت کرد که از سال آینده برای اجرای عدالت مزدی طرح افزایش پلکانی دستمزد بازنشستگان کشوری اجرا شود با این حال افزایش دستمزد آنان کمتر از نرخ تورمی اعلامی نخواهد بود.
آیا این طرح برای بازنشستگان تأمین اجتماعی هم اجرا می شود؟

خیر چون افزایش حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران تأمین اجتماعی ساز و کار دیگری دارد این سازمان هر ساله براساس ماده 96 و 111 قانون تأمین اجتماعی، حقوق و دستمزدها را افزایش می دهد و براساس این مواد قانونی، برای افزایش حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران سازمان تأمین اجتماعی، حداقل حقوق و دستمزد شورای عالی کار و نرخ اعلام شده تورم تعیین کننده هستند. اما خبر دارم در مذاکراتی که مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی با رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی داشته این موضوع در دستور کار قرار دارد.

به هرحال مسئولان سازمان تأمین اجتماعی برای اجرای عدالت در حقوق ها در حال مذاکره با سازمان مدیریت هستند که امیدواریم به نتیجه رسیده و بتوانیم عدالت پرداختی را اجرا کنیم. ما هر کاری که بتوانیم در جهت افزایش قدرت خرید و ارتقای وضعیت اقتصادی بازنشستگان این سازمان انجام خواهیم داد تا لبخندی بر لبان این قشر زحمتکش بنشانیم.

از آغاز به کار این دولت هم تاکنون، 65 درصد به حقوق این افراد در سه سال اخیر اضافه شده است و بازهم تلاش می کنیم از طریق ارائه تسهیلات بانکی در قالب کاراکارت و برگزاری سفرهای زیارتی بخشی از مشکلات آنان را کم کنیم چرا که جزو چند اولویت اصلی دولت تدبیر و امید آسایش و آرامش بازنشستگان و مستمری بگیران است.

منبع: ایران